Նելլի.
Հարգելի գործընկերներ,
եթե աշխատողը գնալու է հղիության և մայրության արձակուրդ, արդյո՞ք պարտադիր է, որ նա դա ձևակերպի այն ընկերությունում, որտեղ պայմանագիրը քաղաքացիաիրավական է: Թե՞ օրենքը դա չի պարտադրում: Որովհետև հստակ օրենքում գրված է, որ հիմնական և համատեղության կարգով աշխատելու դեպքում պետք է ձևակերպի: Խնդրում եմ հիմնավորել առաջինի դեպքում:
Քանի որ նա երեք տեղում էլ առկա է` հիմնական, համատեղության կարգով և քաղաքացիաիրավական պայմանագրով, առաջին և երկրորդ տեղերում պատրաստվում է ձևակերպել, իսկ երրորդում` ոչ: Որքանո՞վ է դա օրինական:
Կանխավ շնորհակալ եմ:
Բարև Ձեզ, հարգելի Նելլի: Համատեղության աշխատանքի դեպքում, ինչպես Դուք նշեցիք, հղիության և ծննդաբերության արձակուրդ ձևակերպվում և հիմնական և համատեղությամբ պաշտոնների համար: Ինչ վերաբերում է քաղաքացիաիրավական պայմանագրին, ապա դրանով աշխատանքային հարաբերություններ չեն կարգավորվում և այն չի նախատեսում հղիության և ծննդաբերության արձակուրդի իրավունք, որը սահմանված է աշխատանքային օրենսգրքով և տարածվում է աշխատանքային հարաբերությունների վրա:
Իր հերթին “Ժամանակավոր անաշխատունակության նպաստների մասին” ՀՀ օրենքի 4-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն, “Նպաստի իրավունք ունեն`
1) գործատուների հետ աշխատանքային հարաբերությունների մեջ գտնվող ֆիզիկական անձինք (այսուհետ` վարձու աշխատողներ).
2) անհատ ձեռնարկատերերը, բացառությամբ «Արտոնագրային վճարների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի N 1 հավելվածում ընդգրկված գործունեության տեսակներ իրականացնող` արտոնագրային վճար վճարող անհատ ձեռնարկատերերի, նոտարները (այսուհետ` ինքնուրույնաբար իրենց աշխատանքով ապահոված անձինք