Հայաստանի Հանրապետությունում աշխատանքային հարաբերությունները կարգավորվում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ, Աշխատանքային օրենսգրքով, օրենքներով, այլ իրավական ակտերով, աշխատանքային և կոլեկտիվ պայմանագրերով:
Աշխատանքային օրենսդրությունը սահմանում է`
1) աշխատանքային օրենսդրության կիրառման ոլորտները, նպատակը և սկզբունքները.
2) աշխատանքի իրավունքի իրականացման իրավական հիմքերը.
3) կոլեկտիվ և աշխատանքային պայմանագրերի կնքման և կատարման կարգն ու պայմանները, ինչպես նաև կողմերի պատասխանատվությունը` ըստ իրենց պարտավորությունների.
4) աշխատանքի վարձատրության կարգն ու պայմանները.
5) աշխատաժամանակի առավելագույն և հանգստի ժամանակի նվազագույն տևողությունը.
6) արտոնությունների, հատուցումների, երաշխիքների նվազագույն չափը (սահմանը).
7) աշխատողների առողջության պահպանման և անվտանգության ապահովման հիմնական կանոններն ու նորմերը.
8) աշխատողների ներկայացուցիչների` արհեստակցական միությունների, աշխատողների ժողովի (համաժողովի) կողմից ընտրված ներկայացուցիչների (մարմնի), ինչպես նաև գործատուների միությունների, դրանց ներկայացուցիչների իրավունքներն ու պարտականությունները, պատասխանատվությունը.
9) աշխատանքային կարգապահության ապահովման իրավական հիմքերը.
10) նյութական պատասխանատվության պայմաններն ու չափերը (սահմանները).
11) աշխատանքային օրենսդրության պահպանման նկատմամբ հսկողության և վերահսկողության իրականացման հիմնական դրույթները:
Քանի որ բացի օրենքից կան նաև աշխատանքի ոլորտի միջազգային ուսումնասիրություններ աշխատանքի նորմավորման բնագավառում, դա կարևոր է նաև առողջական տեսանկյունից: Աշխարհում արդեն միտում է սկսվել անցնել քառօրյա աշխատանքային շաբաթի, իսկ այստեղ դեռ դրանից հեռու են:
Arevik
Հյուր
4 տարի առաջ
Օրենքը մինչ գրելը քննարկվում, մշակվում է և նոր գրվում։ Իսկ օրենքը գրելիս հաշվի են առել նաև մարդու առողջությունը պահպանելու և գործատուի կողմից չարաշահելը արգելելու համար։ Պետությունը պարտավոր է մտածել իր ժողովրդի մասին, որպեսզի լինի առողջ և ուժեղ ազգ։
Որովհետև Հայաստանի Հանրապետության Աշխատանքային օրենսգիրք գոյություն ունի, որը կարգավորում է աշխատանքային ժամերի քանակը:
Հայաստանի Հանրապետությունում աշխատանքային հարաբերությունները կարգավորվում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ, Աշխատանքային օրենսգրքով, օրենքներով, այլ իրավական ակտերով, աշխատանքային և կոլեկտիվ պայմանագրերով:
Աշխատանքային օրենսդրությունը սահմանում է`
1) աշխատանքային օրենսդրության կիրառման ոլորտները, նպատակը և սկզբունքները.
2) աշխատանքի իրավունքի իրականացման իրավական հիմքերը.
3) կոլեկտիվ և աշխատանքային պայմանագրերի կնքման և կատարման կարգն ու պայմանները, ինչպես նաև կողմերի պատասխանատվությունը` ըստ իրենց պարտավորությունների.
4) աշխատանքի վարձատրության կարգն ու պայմանները.
5) աշխատաժամանակի առավելագույն և հանգստի ժամանակի նվազագույն տևողությունը.
6) արտոնությունների, հատուցումների, երաշխիքների նվազագույն չափը (սահմանը).
7) աշխատողների առողջության պահպանման և անվտանգության ապահովման հիմնական կանոններն ու նորմերը.
8) աշխատողների ներկայացուցիչների` արհեստակցական միությունների, աշխատողների ժողովի (համաժողովի) կողմից ընտրված ներկայացուցիչների (մարմնի), ինչպես նաև գործատուների միությունների, դրանց ներկայացուցիչների իրավունքներն ու պարտականությունները, պատասխանատվությունը.
9) աշխատանքային կարգապահության ապահովման իրավական հիմքերը.
10) նյութական պատասխանատվության պայմաններն ու չափերը (սահմանները).
11) աշխատանքային օրենսդրության պահպանման նկատմամբ հսկողության և վերահսկողության իրականացման հիմնական դրույթները:
Քանի որ բացի օրենքից կան նաև աշխատանքի ոլորտի միջազգային ուսումնասիրություններ աշխատանքի նորմավորման բնագավառում, դա կարևոր է նաև առողջական տեսանկյունից: Աշխարհում արդեն միտում է սկսվել անցնել քառօրյա աշխատանքային շաբաթի, իսկ այստեղ դեռ դրանից հեռու են:
Օրենքը մինչ գրելը քննարկվում, մշակվում է և նոր գրվում։ Իսկ օրենքը գրելիս հաշվի են առել նաև մարդու առողջությունը պահպանելու և գործատուի կողմից չարաշահելը արգելելու համար։ Պետությունը պարտավոր է մտածել իր ժողովրդի մասին, որպեսզի լինի առողջ և ուժեղ ազգ։