Չօգտագործված արձակուրդային օրերի փոխհատուցում

Հարգելի Մերիկո, վերջնահաշվարկը, համաձայն “Պարտադիր սոցիալական ապահովագրության վճարների մասին” օրենքի, հարկման օբյեկտ չի հանդիսանում, հետևաբար վերջնահաշվարկից ոչ սոց է պահվում, ոչ գործատուի սոց է հաշվարկվում, ոչ էլ ներառվում է սոցի հաշվետվության մեջ, սակայն եկամտահարկով հարկվում է. վերջնահաշվարկը պետք է արտացոլվի եկամտահարկի հաշվետվության մեջ:

Հարգելի Եվա, թույլ տվեք ձեր հետ չհամաձայնվել, քանի որ աշխատանքային օրենսգրքով այդպիսի միտք ոչ մի տեղ ձևակերպված չէ: Իմ կարծիքով, վերջնահաշվարկ միանշանակ հասնում է, և վերջնահաշվարկը հենց չօգտագործած արձակուրդն է: Իսկ հարկման մասին արդեն հանգամանորեն ներկայացրել է հարգելի Ֆլորան իր պատասխանում:

Շնորհակալ եմ բոլորից, մանավանդ` arvipa-ից` մանրամասն պատասխանի համար: Բայց, ամեն դեպքում, այնքան էլ հստակ չէ…
քանի որ վերջնահաշվարկը չօգտագործած արձակուրդի փոխհատուցում է , իսկ ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի հոդ 164-ում ասվում է.
2. Աշխատանքի առաջին տարվա համար ամենամյա արձակուրդը, որպես կանոն, տրամադրվում է տվյալ կազմակերպությունում անընդհատ աշխատանքի 6 ամիսը լրանալուց հետո…
Իսկ եթե աշխատողը այդ իրավունքը դեռևս ձեռք չի բերել??
Ասեմ նաև , որ հարկայինում ինձ ասել են, որ վերջնահաշվարկից սոց պահվում է, չնայած ես չեմ պահում, հիմք ընդունելով ՀՀ աշխ. օր. հոդ. 170 , որտեղ ասվում է, որ վճարվում է դրամական ՀԱՏՈՒՑՈՒՄ, իսկ դա կարծում եմ, ԱՎՈՒՄ չէ…
Խնդրում եմ , նաև սա պարզաբանեք…
Շնորհակալ եմ:

Վերջնահաշվարկից չի պահվում, այն ԱՎՈՒՄ չէ: Ըստ Սոցի օրենքի- 12. Սոցիալական վճարների հաշվարկման օբյեկտներն են`
ա) գործատուների կողմից աշխատանքի վարձատրությանն ուղղվող միջոցները և դրանց հավասարեցված եկամուտները (այդ թվում` անհատ ձեռնարկատեր կամ նոտար չհանդիսացողների հետ քաղաքացիաիրավական պայմանագրերի շրջանակներում կատարվող աշխատանքների, մատուցվող ծառայությունների վճարմանն ուղղվող միջոցները).,
իսկ 352 որոշման համաձայն-
Աշխատանքի վարձատրությանն ուղղված միջոցներ և դրանց հավասարեցված եկամուտներ են համարվում`
1. Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսդրությանը համապատասխան որոշակի ժամկետով (անձնական բնույթի ծառայություններ մատուցելու մասին, տնաշխատների հետ, համատեղությամբ, ժամանակավոր (մինչև 2 ամիս ժամկետով), սեզոնային) և անորոշ ժամկետով աշխատանքային պայմանագրերի շրջանակներում վճարումները (վարձատրությունը)`
ա) աշխատավարձը (հիմնական աշխատավարձ, լրացուցիչ վարձատրություն), ներառյալ`
արտաժամյա աշխատանքի վարձատրությունը,
գիշերային աշխատանքի վարձատրությունը,
ոչ աշխատանքային (հանգստյան, տոնական, հիշատակի) օրերին կատարված աշխատանքի վճարումը,
լրավճարները, հավելավճարները (այդ թվում` դասային և հատուկ կոչումների, գիտական աստիճանների համար) և պարգևատրումները (անկախ վճարման պարբերականությունից և ֆինանսավորման աղբյուրներից),
աշխատանքի վարձատրությանն ուղղված միջոցներից տրվող միանվագ գումարները (բացառությամբ օրենքով սահմանված դեպքերում տրվող փոխհատուցման և օգնության գումարների),
պարապուրդի ժամանակ վճարումը,
օրինական գործադուլին մասնակցող աշխատողներին վճարումը,
լրացուցիչ և հատուկ ընդմիջումների վճարումը,
առողջության ստուգման համար ծախսվող ժամանակի համար վճարումը (եթե աշխատողի առողջության ստուգումը պարտադիր է և պայմանավորված է աշխատանքի բնույթով),
աշխատանքի այլ վայր փոխադրվելու կամ այլ վայրում աշխատանքի ընդունվելու դեպքում տեղափոխման համար նախապատրաստվելու և նոր վայրում տեղավորվելու ժամանակահատվածի համար վարձատրությունը.
բ) ամենամյա (նվազագույն, երկարացված, լրացուցիչ) և նպատակային (ուսումնական, պետական կամ հասարակական պարտականությունների կատարման համար) տրամադրվող վճարովի արձակուրդի համար, ինչպես նաև աշխատողին աշխատանքից ազատելու ժամանակ ամենամյա արձակուրդի տրամադրման դեպքում վճարվող աշխատավարձը: Ուշադիր եղեք վերջին մասին , այն է” աշխատողին աշխատանքից ազատելու ժամանակ ամենամյա արձակուրդի տրամադրման դեպքում վճարվող աշխատավարձը” , և ոչ թե վերջնահաշվարկը: Աշխատանքային օրենսգիրքը աշխատողին ազատման ժամանակ երկու տարբերակ է ասում` 1.-ին աշխատողին աշխատանքից ազատելու ժամանակ ամենամյա արձակուրդ է տրամադրվում և հետո նոր ազատում,(հետևաբար այդ օրերը աշխատանքային ստաժի մեջ կմտնեն և սոց կպահվի, սա ԱՎՈՒՄ է ), 2-դ` վճարվում է չօգտագործված արձակուրդի փոխհատուցում(վերջնահաշվարկ)և այդ օրերը չեն ավելանում աշխատողի ստաժին

Հարգելի Եվա, դուք իրավացի եք, որ ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի հոդ 164-ում ասվում է.
Աշխատանքի առաջին տարվա համար ամենամյա արձակուրդը, որպես կանոն, տրամադրվում է տվյալ կազմակերպությունում անընդհատ աշխատանքի 6 ամիսը լրանալուց հետո,այստեղից բխում է,որ աշխատողր կարող է օգտագործել այդ իրավունքը 6 ամիսը լրանալուց հետո։
Սակայն աշխատանքային պայմանագիրը լուծելիս գործում է աշխատանքային օրենսգրքի 170-րդ հոդվածի 2-րդ մասր,որտեղ հստակ նշվում է.
Ամենամյա արձակուրդը չօգտագործելու համար դրամական հատուցումը վճարվում է աշխատանքային պայմանագիրը լուծելիս: Հատուցման չափը որոշվում է տվյալ ժամանակահատվածի համար տրամադրման ենթակա ամենամյա արձակուրդի չօգտագործված օրերի քանակով ։
Ասինքն անկախ նրանից,թե ինչքան ժամանակահատված է աշխատել տվյալ աշխատողը,կատարվում է չօգտագործված արձակուրդի հաշվարկ,դա լինի 1 ամիս,3 ամիս,թե ավելին։ (20/12) բազմապատկում ենք աշխատողի աշխատած ամիսներով ։Աշխատողը այդ իրավունքը ձեռք է բերում աշխատանքային պայմանագիրը ստորագրելուց հետո։